En nu begin ik echt!
Ken je dat? Ik denk dat veel van ons een (of meer dan één) valse start hebben met naaien. Mijn grootste valse start was zo’n 15 jaar geleden. Ik kreeg een naaimachine van mijn schoonmoeder, kocht vol goede moed het Basisboek Naaitechnieken, en nu ging het beginnen.
En toen: niks. Ik had geen idee hoe verder. Want terwijl technieken (die dit boek goed uitlegt) natuurlijk belangrijk zijn, heb je wel projecten nodig om die technieken op los te laten. En de traditionele beginnersprojecten in dit boek spraken me niet aan. Zoveel behoefte had ik gewoon niet aan geborduurde kussenhoesjes, zelfs als mijn naaimachine zulke siersteken had gehad.
Het boek verdween in de boekenkast. De naaimachine borg ik ‘voor nu even’ op, verhuisde ongebruikt mee in twee verhuizingen – waarbij ik maandenlang het voetpedaal kwijtraakte – en kwam niet lang geleden pas weer tevoorschijn.
Inmiddels was mijn leven meerdere malen veranderd. Nu was ik thuisblijfmoeder in plaats van student of werknemer, en inmiddels gingen de kids allebei naar de basisschool. Tijd om die naaimachine (en dat voetpedaal!) op te graven uit de schuur en aan de slag te gaan. Dus ik naaide het bovenstukje van een jurkje van een supersimpel gratis patroon. Dat paste totáál niet. Ik las op internet dat tricot te moeilijk is voor beginners, dus knipte ik uit lakenkatoen (een boerenbont ruitje dat later overigens hier nog een bestemming vindt!) het patroon voor een supersimpel topje en een supersimpel jurkje. En kon me er gewoon niet toe zetten ze nog even in elkaar te naaien.
Geen wonder eigenlijk. Het was precies hetzelfde probleem als toen ik mijn naaimachine net kreeg: de projecten die ik begonnen was, spraken me totaal niet aan. Rechte lappen katoen, prima voor een beginner om te oefenen met recht stikken, om te naaien, één keer aan te trekken, en dan achterin de kast te verstoppen. Projecten die ik er alleen op had uitgezocht dat ze supersimpel waren, niet dat ik ze zou willen hebben en dragen.
Dus drie keer is scheepsrecht. Klaar met de ‘beginnersprojecten’, de kussenslopen die ik niet nodig heb en de kleding die bestaat uit rechthoekige lappen. Dit wordt alleen wat als ik naai wat ik wíl naaien. Ik spring in het diepe met McCall’s M6754.
Een patroon dat ik al een tijdje geleden heb gekocht, maar niet aandurfde. Want, tricot, dus niet voor beginners. En gebogen lijnen, en figuurnaden. Toch doen. Een snelle Google-actie leert me dat dit patroon volgens anderen groot valt, dus knip ik een maat kleiner. En met de goedkoopste tricot die ik kan vinden, met ernaast deze tutorial van Professor Pincushion ga ik aan de slag. Met dit als resultaat:
Leuk! Zwierig! Dát wil ik maken! En dat kan dus ook, zelfs als echte beginner.
De komende tijd wil ik jullie met mijn blog meenemen om te kijken wat er allemaal voor leuks kan als je net begint. Zonder opleiding, zonder overlocker, gewoon met een simpele naaimachine en informatie die gemakkelijk te vinden is.
Heb jij een valse start gehad? Vertel erover in de reacties.
Leuke blog! Je schrijft lekker levendig!
Wawie! Mooie jurk, sowieso:) Ook ik ben net begonnen, en slaagde er gisteren in om meteen na de aankoop van een lockmachine een naald te breken, tssss…… 🙈🙈. Ik ga je blijven volgen!
Wat een mooi jurkje, en die schoentjes passen er ook perfect bij.